Deze zwaar gehavende vrouw verdiende postuum een degelijke, boeiende biografie. Dat werd het.

[…] Hoe beklemmend die onderduik was, is voortreffelijk beschreven in “Bep Voskuijl, het zwijgen voorbij”. Binnen de maand april 2015 was het boek al aan een tweede druk toe. Over publiciteit viel niet te klagen. Het is dan ook een mooi boek, waarin veel aandacht wordt besteed aan helpers, die bij het achterhuis betrokken waren waaronder Miep Gies en Bep Voskuijl. Na de oorlog maakte Bep weinig woorden vuil aan haar principiële opstelling gedurende de bezetting. In “Bep Voskuijl, het zwijgen voorbij” maken de Vlaamse journalist Jeroen De Bruyn en Joop van Wijk, jongste zoon van Bep Voskuijl, aannemelijk dat achter die zwijgzaamheid een groot familiedrama schuilging. De tante van Joop, Nelly Voskuijl, was ‘fout’ in de oorlog.
[…] Het is een boeiend boek, omdat het achterhuis, en wat daar plaatsvond, postuum wordt bekeken door ogen van volwassenen. Annes kindervisie kende andere accenten. Joop van Wijk schreef over zijn moeder. Deze zwaar gehavende vrouw verdiende postuum een degelijke, boeiende biografie. Dat werd het. Van een vrouw die – zoals ontelbare lotgenoten – nooit zou genezen van de emotionele averij die zij gedurende de bezettingsjaren en daarna opliep. […]

Simon Hammelburg (auteur en journalist)